Köpekler arasındaki sosyal ilişkiler, özellikle yetişkin köpekler ve yavru köpekler arasında bazen çok karmaşıktır. Birçok parametrenin dikkate alınması gerekir. Köpeklerin sorumlulukları ve sosyal mirası, iyi ya da kötü bir birlikte yaşamanın temelini oluşturur.
Köpeklerde, sosyal ilişkiler her zaman bir ilişkiye dayanır. baskın-baskın, birlikte yaşama barışçıl olsa bile. Tersine, oda arkadaşı kötü gittiğinde, köpeklerin kendilerine yaşattığı psikolojik travma basit bir travmadan çok daha ciddidir. kavga etmek birbirini tanımayan 2 köpek arasında.
Yetişkin köpek-yavru ilişkisi
Bir köpek yavrusunun içinde olup olmadığı gelişimi için hayati önem taşır. yetişkin bir köpekle kalıcı temas, ideal olarak annesi, ama onun yokluğunda başka bir yetişkin üstlenmeli düzenleyici rolü.
Bir köpek yavrusu, genç yaşta ve yaklaşık 8-10 haftalık olana kadar bir yetişkinden öğrenir, bu nedenle onları mümkün olduğunca uzun süre temas halinde tutmak önemlidir. Her yaşta öğrenmesi: yemek, kendini kontrol etme, ısırma düzenlemesi… Bir köpek yavrusunun eğitimini bir insan asla bir köpek kadar iyi yapamaz.
8 haftalıktan sonra yetişkin, yavru köpeğe ondan ayrılmayı ve kendi başına gelişmeyi öğretir; bu, sütten kesmenin sonu ve özerkliğin başlangıcıdır. Yavru köpeğinizin çok stresli olduğunu (ya da sadece önlem aldığını) düşünüyorsanız, aromaterapi ile doğal olarak sakinleşmesine yardımcı olabilirsiniz. Petscool yatıştırıcı uçucu yağ difüzörleri, birlikte yaşayan 2 hayvan arasındaki stresi azaltmak için iyi bir müttefiktir.
Çocukluğun mirası: yetişkinler ve köpek yavruları arasındaki ilişkinin tutkalı
Bir köpeğin varlığının ilk birkaç ayı, yetişkin-yavru ilişkileri üzerinde güçlü bir etkiye sahiptir. Gerçekten de, bir yetişkin köpek 2 ebeveyni ile büyümüş ideal aile düzenine göre, bir yavru köpeği daha sakince karşılayabilecektir.
Bir erkek iyi eğitimli ve diğer türdeşlerle tanışmaya alışmış bir yetişkin de yavru köpeklerle iyi bir eğitimci olabilir. zaman zaman gözlemleyebilirsiniz agresif davranış. Çok çabuk paniğe kapılmayın, sadece köpek yavrusu nezaketini öğreten yetişkin olabilir. Yavrular her zaman bu tür durumlardan zarar görmeden çıkarlar.saldırı birden. Homurdanmalar bir köpek yavrusu ile bir köpek arasındaki ilişkinin bir parçasıdır, köpek yavrusu büyük olanı korkutmaya çalışır ve yetişkin sınırlar koyar - daha normal bir şey değil mi?
Öte yandan, saldırının uzadığını fark ederseniz veya köpek yavrusu fiziksel izler gösteriyorsa müdahale edin. Yetişkinler dişiler genellikle bir erkekten daha öngörülemez davranırlar. Dişiler, kendi yavruları olan ve olmayan bir köpek yavrusu tanıma yeteneğine sahiptir. Onların mantığına göre, bir köpek yavrusu kendi annesiyle kalmalıdır, bu durumda onu bir köpek olarak kabul eder. yetim ve ona aldırış etme. Hatta yetim yavruları kendi yavrularına rakip olarak görebilir.
Erkekler tam bir yabancıdan kendi yavrularını tanıyamazlar. Davranıştaki bu farkı açıklayan şey budur. Gerçekten de, erkeklerin doğal bir eğilimi vardır. bir köpek yavrusunu korumak.